پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ |۱۹ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 21, 2024
علامه امینی

حوزه/ چنان شیفته حالت او شدم که چند ماهی بعد از رفتنش، طاقتم طاق شد و گفتم: «هر چه بادا باد! به طور قاچاق هم شده‌ است باید به نجف بروم، آنجا سرزمین امینی پرور است».

به گزارش خبرگزاری حوزه، دوازدهم تیرماه سالروز وفات علامه امینی (ره) صاحب کتاب الغدیر است که به این مناسبت، خاطره ای از مرحوم آیت‌الله نجومی از علمای کرمانشاه که در یکی از خاطرات خود، التهاب و عشق حضرت علی علیه السلام در وجود مرحوم علامه امینی (ره) را نقل نموده، منتشر خواهیم کرد.

یک روز مرحوم علامه امینی از نجف به کرمانشاه آمد و در مسجد معتمد منبر رفت.

به زیارتش رفتم، چه جمالی و چه کمالی، چه حالی و چه شوری، چه چشمان نافذ و اشکریزی که گویی چشمه فیض خداست.

برای اولین بار می‌دیدم که کسی از سر تا پا در التهاب و عشقِ حضرت امام علی علیه‌السلام می‌‏سوزد و چشم‏‌ها چون کاسه خون، اشک خونین می ‏بارد.

برای اولین بار دیدم که کسی در محضر عالم و عامی، بی هیچ پروایی در مظلومیت امیرالمؤمنین علیه السلام ناله می‌کند و با صدای بلند و غرّای خود گریه سر می‌‏دهد.

چنان شیفته حالت او شدم که چند ماهی بعد از رفتنش، طاقتم طاق شد و گفتم:«هر چه بادا باد! به طور قاچاق هم شده‌ است باید به نجف بروم، آنجا سرزمین امینی پرور است».

به هنگام رفتنم، مادرم که چون ابرِ‌بهاران بر من می‌گریست و در فراق من چاره جویی می‌کرد، فرمود: «برو! می‌‏دانم گریه‌های امینی تو را برد، امینی از کرمانشاه رفت، ولی نوجوانی را مسلمان کرد و رفت».

منبع: کانال سیره علما

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha